Amadeus
De film Amadeus is gemaakt in 1984. De regisseur heet Milos Forman, dit is een Amerikaanse regisseur. De film gaat over het leven van Mozart. Deze film is al 31 jaar geleden gemaakt, dit betekent dat het al best een oude film is. Ik kan me dan ook goed voorstellen dat niet iedereen uit mijn generatie dit een goede film vind.
De film heeft twee hoofdpersonen. Mozart (gespeeld door Tom Hulce) en Salieri (gespeeld door Fahrid Murray Abraham). De film is het meest gefocust op Salieri. Dat zal je niet snel denken omdat de film Amadeus heet. Je denkt dan natuurlijk gelijk aan Wolfgang Amadeus Mozart.
In het begin van de film zie je Salieri in een tehuis. Salieri ligt op de grond te schreeuwen. Hij schreeuwt: ‘Mozart!’. Na het incident komt er een pastoor naar hem toe om met hem te praten. Salieri speelt wat liedjes op de piano voor de pastoor. De pastoor kent geen een liedje (alle liedjes zijn van Salieri zelf), totdat hij een liedje van Mozart speelt. Salieri voelt zich weer diep beledigd. Vervolgens begint hij een verhaal te vertellen waarom God en Mozart hem allebei bedrogen hebben. Salieri is de verteller van de hele film. De hele film zit vol met flashbacks terwijl Salieri zijn verhaal doet.
Op de poster zie je een man met een masker op. In het midden van de masker zie je ook een witte man afgebeeld. Voor de man staat de stad Wenen afgebeeld. Ik denk dat de zwarte man Salieri moet voorstellen, die de machtigste man van heel wenen wilt worden. Maar dat het hem niet lukt doordat de witte man (God & Mozart) hem in de weg zitten. Dit is wat ik denk. Dit hoeft niet echt zo te zijn. Maar volgens mijn mening past deze poster wel goed bij de film.
Mozart en Salieri zijn totaal verschillend. Mozart is een hele vrolijke man die veel lacht, terwijl Salieri altijd heel negatief in het leven staat en altijd chagrijnig is. Ze kunnen beide wel goed piano spelen (maar Mozart is natuurlijk wel iets beter).
Zoals ik al zei zit de film vol met flashbacks terwijl Salieri van alles wat verteld. Doordat Salieri bijna altijd iets erbij verteld, weet je heel goed waar het over gaat. Dat er een verteller is in de film heeft daarom een positief effect op de film. De sfeer van de film werd vooral heel sterk aangeduid door het muziek wat er gespeeld werd. Als er weer iets gebeurde met Mozart wat niet kon, was er altijd wel een passend achtergrond muziekje dat goed er bij paste.
Eén van de belangrijkste elementen in de film is natuurlijk de muziek van Mozart en Salieri. Het filmwerk is goed, met een aantal betere scenes. Ook zijn de auteurs erg sterk in hun rol, het waren voor de film niet erg bekende acteurs waardoor je misschien wel wat minder van ze verwachtte maar ze hebben hun rol goed ingevuld.
Toen ik hoorde dat we Amadeus gingen kijken had ik er eigenlijk totaal geen zin in. Ik vind klassieke muziek (vooral opera) helemaal niks. Dus erg positief begon het kijken van de film niet. Maar het viel eigenlijk best wel mee. De film had een goed verhaal en was best grappig. Wel vond ik jammer dat de film heel lang duurde en dus erg lang naar opera moesten luisteren (3 lessen).
Onur Sahin
Kunstbiografie
In mijn vroegere jaren heb ik bijna niks cultureels gedaan. Ik ben maar een paar keer met mijn ouders naar een theater geweest, maar daar ben ik de namen van vergeten. Het was te lang geleden.
Op de basisschool heb ik een tijdje piano gespeeld. In het begin vond ik het heel leuk en was er ook wel best goed in. Maar toen ik ouder werd vond ik het niet meer zo leuk en had meer zin in andere dingen. Dus ik stopte ermee.
Op de middelbare school zijn we naar een aantal musea geweest. We zijn naar het scheepvaartmuseum geweest en naar het Anne Frank Huis. Allebei de musea vond ik niet zo leuk. Het scheepvaartmuseum was veel te druk en in het Anne Frank Huis was er niks te zien. Er waren alleen maar lege kamers. Dus interessant vond ik het niet. We zijn ook naar Nemo geweest. Dat vond ik wel leuk. Er was veel te doen en je kon zelf kiezen wat je wilde doen.
In de eerste ben ik met mijn mentorklas naar de musical de kleine zeemeermin geweest. In het begin was het wel lachen, maar het duurde veel te lang en uiteindelijk had ik totaal geen zin meer om zolang te blijven zitten.
Als ik met mijn ouders op vakantie ga. Willen zij helaas wel een paar keer naar culturele dingen gaan. In Turkije ben ik vaak naar oude kastelen, moskeeën en grotten gegaan. Een voorbeeld is de bergen in Pamukkale. Daar zijn de bergen van kalk. het is er heel mooi en het is zelfs goed voor je lichaam. Ze hebben er zwembadjes gemaakt, waar het vol zit met kalk van de bergen. In Istanbul ben ik naar de meeste bekende moskeeën geweest: Sultan Ahmet moskee en de Aya Sofia moskee. Dat zijn de meest bekende. Het allerleukste wat ik voor cultureels heb gedaan in Turkije (zelfs mijn hele leven) is naar een wedstrijd van Galatasaray. Dat was het leukste wat ik heb gedaan. Een droom die uitkwam.
Ook ben ik met mijn Franse vriend een aantal keer naar Parijs geweest. Ik bleef daar dan een paar dagen. In die dagen ben ik naar de Eiffeltoren geweest en naar de Champs-Elysee.
Ik heb geen ervaring met cabaret en concerten etc. Terwijl dat me juist wel de leukste van al deze dingen zou lijken.. Dus als ik iets zou moeten uitkiezen van alle culturele dingen. Dan zou ik zeker een concert of cabaret kiezen.
Typisch Zaanse Huisjes
Als authentieke huisje uit de Zaanstreek hebben we gekozen voor de eerste Albert Heijn op de Zaanse Schans. Oorspronkelijk was dit niet het echte huisje. Het eerste Albert Heijn huisje stond namelijk in Oostzaan. Heel erge Zaans zag het er toen niet uit, zoals je kan zien op de afbeelding hiernaast.
Maar nu, is er speciaal om het als museum te gebruiken een echt typisch Zaans huisje gebouwd, om te fungeren als eerste Albert Heijn. Het pand bestaat eigenlijk uit twee delen, allebei de delen zijn authentiek. Het voorste gedeelte stond eerst aan de oostzijde in Zaandam en het achterste gedeelte in de Kerkbuurt in Westzaan. (zie afbeelding)
Doordat dit huisje is samengesteld uit twee delen, is er heel moeilijk achter te kommen wie de vormgever of architect was. In ieder geval is het wel een typisch huisje met de Zaanse huisbouw. Van binnen uit is het gebouwd van steen, voor de stevigheid. Dit is gedaan, zodat de oude buitenkant kan blijven staan. Deze buitenkant is gemaakt van hout. Zoals je al ziet, heel typisch. De kleur die hier gebruikt word, is het typische Zaanse groen. Vroeger was het zo, dat als je huisje donker was, dan was je rijk. Dit had te maken met de stof die gebruikt werd voor deze verf. Dit huisje van Albert Heijn was niet heel donker, maar het is ook niet de lichtste kleur. Wat je vaak ook zag, was dat de kozijnen en de details wit waren. Dit zorgde ervoor dat de kleur er echt uit sprong.
De eerste Albert Heijn diende als kruidenierswinkeltje. Het is eigenlijk het eerste minisupermarktje. Hier kon je naast kruiden, ook andere kook, poets en huishoudspullen kopen.
Als je dit huisje ziet, word je alleen door de uitstraling en de kleur al vrolijk. Vooral zomers. Als alles mooi en helder is, is deze groende kleur erg mooi. Buiten staat altijd een klein bordje, met open. Hierdoor beleef je wel dat het echt als winkel functioneert. Van binnen is dan ook al het oude meubilair gebruikt. Waardoor het nog echt net het huisje is.
Hier nog een voorbeeld, uit de stad van Zaandam, met een typisch raam voor de Zaanse bouw.
Moderne C&A Zaandam
Architect: Soeters van Eldonk architecten
Bouwjaar: 2014, de oude c&a werd gerenoveerd.
Materiaal: omgeven gevels en zijkanten hout/triplex platen. Verder is het fundament van steen/beton.
Kleur: je ziet het typische Zaanse groen op de gevel terugkomen. En je ziet een roedeverdeling en donker draaiende delen.
Functie: Het dient als een winkel
Beleving: Door de rode kleur die aan het typische Zaanse groen is toegevoegd, wordt het een fleurig gebouw. De felle en tevens redelijk lichte kleur groen zorgt voor een vrolijke uitstraling.
Maak jouw eigen website met JouwWeb